Bluescafé De Stegel #9 B.B. & The Blues Shacks - David Ronaldo & The Dice - Bluefish (Heivis) GC De Stegel Molenbeersel (Kinrooi) - 08-03-2025 reporter & photo credits: Freddie info bands: B.B. & The Blues Shacks - David Ronaldo & The Dice - Bluefish info club: Blues De Stegel © Rootsville 2025

2018 was voor mezelf en 'Rootsville' de eerste kennismaking met 'Blues De Stegel', toen met headliner 'Phil Bee's Freedom', 'Doghouse Sam Blues Revue' en de nobele onbekende 'The Stoolgang'. Ondertussen passeerden hier ook andere bands met internationale naam en faam de revue zoals 'Harlem Lake', 'Muddy What', 'John F. Klaver' en 'Robbert Fossen' maar ook onze eigenste 'Black Cat Biscuit' en 'Ed & The Gators' om er maar een paar te noemen.

Er is hier steevast een positieve sfeer op te snuiven en de democratische prijs van 2 Euro voor een consumptie helpt daar zeker aan. Dus gaat het op zaterdag 8 maart richting 'GC De Stegel' in Molenbeersel voor alweer de negende editie van 'Bluescafé De Stegel' waar de beiden Jannen, Jean-Marie en Fred weer gezorgd hebben voor een gevarieerd programma. Ook dit jaar met een prachtig drieluik met als afsluiter de Duitse internationale soul blues band 'B.B. & The Blues Shacks'. Ook aanwezig zijn er voor ons 'David Ronaldo & The Dice' die ongetwijfeld de zaal hier in vuur en vlam zullen gaan zetten maar de bluesnacht wordt hier vanavond geopend met de plaatselijke formatie 'Bluefish' AKA 'Heivis'. De aankondiging was beknopt en in het plaatselijk dialect, dus helaas zonder ondertiteling. Over de 'Internationale Vrouwendag' geen woord, shame on you :-)

Het is de lokale band 'Heivis' die hier vanavond de aftrap komen te geven voor deze editie van het 'Bluescafé', of moeten we stellen 'Bluefish'. Heivis is een vijfkoppige formatie met als uitvalbasis Kinrooi en staan bekend als cover- en partyband. De band bestaat uit Marjoleine Drieskens (vocals), Seppe Meerten (gitaar), Etienne Voortmans (keys & harp), Niels Rutten (basgitaar) en Johan Creemers (drums).

Voor 'Bluescafé De Stegel' zijn ze in het arsenaal van 'blues' gedoken en hebben ze zich vanavond uitgebreid met een heuse blazerssectie, of de 'Horny Horns' uit Kinrooi en dat zijn Chantal Cuyvers (saxofoon) Koen Baens (trompet) en diegene die ons met zijn trombone bij momenten richting 'The Big Easy' blaast, Mike Joosten. Dus staan we vanavond open voor de blues van 'Bluefish'.

Hun open er vanavond en tevens die van 'Bluescafé De Stegel' is 'Live It Up' onmiddellijk gevolgd door 'Walk Or Shame waarvan we ook de versie kennen van 'Pink' maar door de blazerssectie deze versie al meteen een voet dichter bij New Orleans bracht. Het bleef swingend ook met 'Keep On Rockin' en met 'That's What Love Will Make You Do' zitten we zo meteen bij de soul blues van Little Milton uit 1971. Ook al betreft het hier eerder een partyband toch komen ze sterk over zo ook de duidelijke klankkleur van Marjolein.

Ook Seppe heeft zich met zijn six string danig ingewerkt in de blues wat je kan horen bij de toch sterke solo's die hij uit zijn mouw komt te schudden. Met 'Two Parts Sugar and One Part Lime' houden ze het swingend, een nummer dat ook is terug te vinden op het album 'Meeting My Shadown' van Vanessa Collier uit 2017. Vanavond hier zeker gebracht voor de saxofoniste van dienst 'Chantal'. Plots wijken die van 'Bluefish' van het blues pad af met het brengen van 'Africa' van Toto, maar het is hen gegund want de zaal was wel mee.

Met 'Meat On Their Bones' en het 'Rad Gumbo' van Little Feat' blijven we in de sfeer van Cottonfields en de swamps. Op 'Don't Own You A Thang' van Clark Gable Jr. leek het plots of er een bruggetje werd gemaakt naar 'That's All Right Mama' wel dan in de versie van 'The King' maar de auteursrechten ervan gaan bij mezelf nog steeds naar Arthur Crudup. Het is maar dat SABAM het weet.

Op de grooves van 'Just Keep Rockin' werd er meteen terug orde op zaken gesteld waarna met 'Crazy' van 'Gnarls Barkley' de soul in de spotlights kwam te staan. 'Say Hey (I Love You)' maakte dan weer een einde aan dit optreden van 'Bluefish' en ja hoor ze hebben zich hun taak hier goed volbracht, zeker al muzikaal. Een bisser kon er dan ook nog vanaf en dat werd dan 'Shak'em Down' en kwam voor mezelf ook een beetje 'Mary Chapin Carpenter' om de hoek loeren.

Tijd om één van de meest hottest Belgische bands in onze blues 'n rock scène op het podium te roepen en dat zijn niemand minder dan 'David Ronaldo & The Dice'. Dat zijn naast David Ronaldo ook nog zijn wingmen Dirk Lekenne en Charly Verbinnen, ook nog als ritmesectie let Hans Boeye en Ilse Van den Broek en de laatste tijd maakt ook Hammondspeler Pieter Akkermans deel uit van de band, en dit niet zonder reden Ook Rafke is als PA-technicus uitraard aanwezig. Eerder dit jaar stelden 'David Ronaldo & The Dice' nog hun nieuwste album 'Six String Preacher' voor en zo krijgen de bezoekers van dit bluescafé dan meteen ook 'the best of' te horen van deze met 'Southern Rock' geïnspireerde rockers.

Met 'Too Blind To See (And A Fool To Believed)' laten ze hier meteen horen wat vlees ze in de kuip hebben en die van Molenbeersel en wij zijn onmiddellijk mee. Ook 'When A Good Man Cries', 'Southbound Again' en 'het zo uit een zuiderse juke-joint ontsnapte 'Juke Joint Jamming' kan je beluisteren op het album 'Six String Preacher' en zo wordt dit 'GC De Stegel' muzikaal goed gevuld.

Verder dan met het nieuwere werk van 'David Ronaldo & The Dice' zoals met het bluesje 'Got The Word Going Down The Drain Blues', en toch maken ook David Ronaldo en zijn band graag tijd voor een zeldzame cover. Wel een specialleke dan met 'Oh Well' van Peter Green en zijn 'Fleetwood Mac' uit 1969. De Sambaballen waren niet bedoeld voor het hier in deze streek levendige Carnaval maar als extra percusie bij het nummer.

Het daaropvolgende 'Fix It' kan je dan weer terugvinden op hun album 'Tunes For A Dime' uit 2023 maar hierna komt er een wervelstorm de zaal binnen voor een serieuze dosis rock 'n roll, neeje geen bluesrock maar de rock 'n roll waarmee ook 'The Georgia Sattelites' furore maakten in de 80-ties. 'Too Old to Die at 27' zorde hier dan voor een wervelende interactie.

De energie spat er hier zomaar vanaf ook wanneer 'David Ronaldo & The Dice' er plots ook een rauwere boogie bijhalen met 'Substance Boogie'. Helaas is dit ook het sein om aan de couldown te beginnen al is er ook met 'Hunted Man' hier geen sprake van. Dit wervelend concert wordt dan afgesloten met 'Burned Up My Love' en voor de talrijk aanwezige fans werd dit ook hun moment voor de obligate sing-a-long op het bruggetje met 'Get Ready' van 'Rare Earth'.

Met de obligate bisser 'Whipping Post' van de broers Duane en Gregg Allman voelen 'David Ronaldo & The Dice' zich als een vis in het water en laten zo David, Dirk en Charly nog eens een laatste keer hier in Molebeersel hun instrumenten spreken. Hoor ik in de verte nu net niet van 'nog ien schoewe lieke'...Dat zal dan voor Zeelst blues worden op 20 april. Nu tijd voor de merchandising bij Lesley.

Voor het afsluitende gedeelte van deze 9de editie van 'Bluescafé De Stegel' heeft de organisatie kosten nog moeite gespaard om één van de betere soul blues formaties naar Limburg te halen en we hebben het hier over niemand minder dan 'B.B. & The Blues Shacks'. In 2023 ging het door toedoen van deze band nog het dak eraf in de 'Hnita Jazz Club' van Heist-op-den-Berg en vorig jaar zagen we de broertjes Arlt nog aan het werk op 'Stekene Blues Festival'.

Frontman Michael Arlt (zang en harp) behoort al lang tot de eredivisie van de Europese blues- en soulzangers. Zijn broer Andreas Arlt, bekend om zijn krachtige maar elegante speelstijl, wordt beschouwd als een "gitarist van wereldklasse". Dennis Koeckstadt legt vakkundig zijn accenten op piano en orgel. Henning Hauerken (contrabas, elektrische bas) en drummer Andre Werkmeisterzorgen voor de drive en groove die je van het concert mee naar huis kunt nemen.

Openen doen ze als gewoonte met een instrumentale binnenkomer en dat is 'Backstroke' uit 2001 van Albert Collins met een indrukwekkende masterpeace van 'Andreas Arlt'. Van die ene maestro naar de andere en na 'She's The One' is het meteen tijd om Michael om zijn skills te laten bewonderen op de bluesharp met 'Roll Baby Roll'. Eentje uit het Chess archief. Wanneer het deze stijl van blues betreft kunnen we niet zonder eentje van B.B. King.

Van deze grootmeester krijgen we dan 'Bad Luck' en zo komt Andreas met zijn six string weerom meer dan verdienstelijk in de spotlights te staan. De ambiance meter gaat dan zo maar de hoogte in wanneer er wat interactie gevraagd wordt van het talrijke publiek. We krijgen ook eentje van Otis Clay en wat Texas blues van grootmeester Freddie King.

Ook meester op de black & white keys 'Dennis Koeckstadt' die vanaf vandaag terug zijn opwachting maakt bij 'B.B. & The Blues Shacks' bespeeld zijn toetsen alsof hij nooit is weggeweest. Tijd terug ook voor wat harmonica werk met Jimmy Reed's 'I'm Gonna Get My Baby' uit 1958 klinkt hier in 'De Stegel' fris en opzwepend. We hoeren niet vlug eentje van William Clarke, een legende in de blues scéne waar Michael Arlt een duidelijk fan van is en brengt hij van hem het opzwepende 'Lollypop Mama'. Roy Brown & Bob Ogden brachten dit nummer al uit in 1947.

Met een top optreden als dit van 'B.B. & The Blues Shacks' zit het einde eraan te komen met 'Why Can I Go Home' maar met een respons als hier in 'Bluescafé De Stegel' kan het niet anders of er mag een bisnummer komen. Nog meer explosiever dan, kan dit? Jazeker met 'My Babe' zoals Kim Wilson & The Fabulous Thunderbirds het in 1982 hen voordeden. Top editie met drie afzonderlijke bands en stijlen die alle drie het talrijk opgekomen publiek wisten te bekoren. En ja er werd gedanst...

Zo! en zo zit voor mezelf het eerste 'mini festival' van 2025 erop. Mijn 'compagnon de route' uit Gevarenwinkel en mezelf zie je terug op de 13de editie 'Rolmo's Roots Rock' in Zonhoven en dit op 22 maart. Daar met onder meer de onovertroffen Duitse rootsformatie 'Smokestack Lighting' en de Alt-blues van 'Red Red'. Mijn Rootsville compadre Marcel zit die avond op het 'Hageland Blues & Roots Festival' in Glabbeek. CU!